Bart-Jan Kazemier: Drone

De thriller “Drone” van Bart-Jan Kazemier prijkt op de longlist van tien genomineerde boeken voor de Gouden Strop 2016. En terecht!

Het boek kent twee verhaallijnen die alternerend aan bod komen en uiteindelijk fraai samenkomen. Het decor voor de gebeurtenissen bevindt zich in de nabije toekomst. Dat blijkt de lezer gaandeweg uit de technologie en een verwijzing naar een bekend kabinet.

De eerste verhaallijn handelt over een politiek getinte kwestie. Ava Rodenburg is minister van Defensie in het kabinet Stahlman II (een coalitie van de Liberalen en de Sociaaldemocratische Partij) en ondervindt grote problemen bij de aanvaarding in de Tweede Kamer van haar plannen tot aanschaf van de hightech drone met de veelzeggende naam Pandora bij Lockheed Northrop. Een herkenbaar steekspel met leiders van regeringspartijen die niet al hun fractieleden onder controle hebben, en met de oppositie die zwelgt in zijn machtspositie, tekent zich af en roept bij de lezer op veelal subtiele wijze associaties op met de huidige politieke gang van zaken.

Vlak voor de stemming over het wetsvoorstel van defensie ontstaat in de Kamer paniek bij de bewindslieden omdat de gelet op de stemverhoudingen belangrijke kamerleden Jan Kassels en Eline Deneuve op het appèl ontbreken. Een van hen komt ten langen leste toch opdagen maar speelt vervolgens een ongewenste en cruciale rol in het verloop van de stemming.

De tweede verhaallijn draait om de oud-militair Eliot Koler. Deze raakt betrokken bij de verdwijning van een digitale gegevensdrager met extreem gevoelige informatie. Een van de informanten wordt vermoord en een andere verdwijnt spoorloos. Eliot wordt een staatsvijand maar gaat onversaagd zijn weg. Op zijn zoektocht naar de ontrafeling van het mysterie, waarbij hij wordt gevolgd en achtervolgd door onaangename elementen, komt Eliot uiteindelijk in het Afghaanse Kunduz terecht waar hij niet alleen geconfronteerd wordt met zijn naargeestige wederwaardigheden in Orta bij zijn missie daarnaartoe in zijn actieve militaire periode, maar ook ongewild stuit op een praktijkdemonstratie van Pandora.

Het slot is daverend en zeer onverwacht. De allerlaatste zin van het boek dreunt bij de lezer nog lang na.

Bart-Jan Kazemier (1979) is afgestudeerd als taalkundige aan de RUG. Het verbaast dan ook niet dat hij een vlekkeloos taalgebruik toont, wars van moeilijke woorden en complexe beeldspraak. Maar dat niet alleen. De zinnen zijn zonder uitzondering toegankelijk en krachtig waardoor de lezer ook in de spannende taferelen een ontspannen gevoel houdt. De belangrijkste karakters zijn mooi uitgediept en ook de sfeertekeningen zijn goed. Bij tijd en wijle waant de lezer zich te midden van de gebeurtenissen. De plot van het verhaal is origineel geconstrueerd en doet levensecht aan. Het zou zomaar een treffende schets van de gang van zaken in ons land kunnen zijn over vijf tot tien jaren na vandaag.

De spanningsboog is niet strak aangetrokken maar onderhuids rijst voortdurend de vraag welke heftige gebeurtenissen de hoofdpersonen te wachten staan.

“Drone” is een sterke, politiek getinte “technothriller” die zijn plaats op de eerder gemelde longlist ten volle verdient. De waardering met sterren was zelden zo lastig. Vijf sterren zijn bij mij voorbehouden aan boeken van bijna buitenaardse kwaliteit.

Daarom werden het er vier, maar wel extreem heldere en flonkerende sterren. En voor wie aan halfjes doet, dan viereneenhalf!