Boris Dittrich: Barst

Het schrijven van een volledige thriller binnen een bestek van nog geen honderd bladzijden op klein formaat is een helse opgave. Die wordt gesteld aan de schrijver van het geschenkboekje voor de Spannende Boeken Weken. Dat gebeurt sinds 1989. 

De laatste jaren zijn vooral Deon Meyer (De vrouw in de blauwe mantel 2017) en Marion Pauw (Grijs gebied 2015) daar heel goed in geslaagd. Sommige andere schrijvers van naam maakten de verwachtingen niet waar. Overigens heb ik lang niet alle boekjes in de serie gelezen.

In 2018 is Boris Dittrich de uitverkorene voor de eervolle opdracht. Dittrich heeft een sterke serie thrillers op zijn naam. Van de laatste twee (“Halszaak” 4* en “W.O.L.F. 4*) zijn recensies op de blog te lezen.

In het boekje met de titel “Barst” komen drie oude bekenden uit “Halszaak” terug: rechercheurs Maya Oliphant en Bulut Kaya, en agent Remko Vonk. Maya en Bulut onderzoeken de brute moord in het Vondelpark op Jeroen Hermanus. In een tweede verhaallijn volgt de lezer het wel en wee van de achttienjarige Lilian Lely in haar weg naar de zege (?) in een talentenjacht van RTL.

De twee verhaallijnen komen langzaam maar zeker samen, en de lezer voelt bij benadering maar toch enigszins onzeker aan waar het naartoe gaat.

De ontknoping is niet bijzonder onverwacht maar toch aardig gecomponeerd.

Boris Dittrich heeft een zeer vlotte pen en weet met korte kernachtige zinnen snel de juiste toon te treffen en sfeer te scheppen. Het verhaal heeft elementen als chantage, uitbuiting van jonge talenten, homohaat en obsessieve moederliefde.

Het is een lezenswaardig, voor een groot lezerspubliek geschreven boekje dat je zó uit hebt. Gewoonweg drie sterren waard.

Onbegrijpelijk is voor mij de beoordeling met één ster van het boekje in de NRC van 8 juni 2018 door Arjen Ribbens onder de titel “Dittrich maakt anti-reclame voor het spannende boek”. Het “is fantasieloos, staat bol van de dorre taal en heeft een zeer voorspelbare clou” aldus de recensent.

Volstrekt mee oneens!