Bernard Minier: Schemering

“Schemering” van de Franse thrillerschrijver Bernard Minier is het vierde deel in een serie met als hoofdpersoon de Franse politiecommandant Martin Servaz.

Het lijvige boek (510 bladzijden) begint met een prelude (een opmerkelijke benaming voor wat veelal een proloog wordt genoemd of een naamloze inleiding met spannende trekjes is) waarin de Noorse politie-inspecteur Kirsten Nigaard de nuchtere provinciale politieman Kasper Strand ontmoet.

Na een bizarre moord op de jonge vrouw Inger Paulsen in een kerk vindt een arrestatie plaats op een boorplatform van Statoil. Daarbij worden sporen gevonden van de levensgevaarlijke psychopaat Julian Hirtmann, een seriemoordenaar met een opmerkelijke levensloop. Hirtmann is al langere tijd spoorloos.

Kirsten gaat naar Frankrijk. Martin Servaz van de Afdeling Zware Misdrijven Toulouse verschijnt ten tonele en wordt na een wilde achtervolging van een verdachte in het hart geschoten. Op wonderbaarlijke wijze blijft hij in leven.

Als een groep skiërs in slecht weer moet overnachten in een berghut ontstaat er grote spanning door het gedrag van een van hen. Een drama met als middelpunt een jonge vrouw volgt.

Het verhaal ontwikkelt zich tamelijk onorthodox. De muziek van componist Gustav Mahler speelt een aparte rol. Merkwaardige types verschijnen, zoals het echtpaar Roland en Aurore Labarthe, het jonge kind Gustav met een bijzondere afkomst en een nare ziekte onder de leden, de typische Oostenrijkse dirigent Zehetmayer en de Russische crimineel Jiri.

Bernard Minier schrijft gemakkelijk en daardoor raakt de lezer zeker aanvankelijk alras verdiept in het boek. Taalgebruik en stijl zijn goed, zij het dat het taalgebruik voor de fijnbesnaarden af en toe enigszins aan de grove kant is. De plot is al onconventioneel maar de ontknoping is nogal vergezocht. Er gebeuren diverse dingen in het boek die bij nuchtere analyse fysiek en soms ook mentaal vrijwel onmogelijk zijn. En ook het gedrag van Martin Servaz tegenover Hirtmann is –hoewel door een bijzondere kwestie opgeroepen en versterkt- nogal vreemd voor een politieman jegens een seriemoordenaar. 

Mogelijk speelt een gebrek aan voorkennis over het personage Julian Hirtmann de lezer parten. In het verhaal krijg je wel enig beeld van deze man, maar er ontbreekt vermoedelijk vitale informatie. Hoewel het boek zeker te lezen is als standalone krijg je dan ook een vaag gevoel van ontbrekende gegevens. Dat geldt ook met betrekking tot de wonderlijke verstandhouding tussen Martin en diens dochter Margot.

Al met al is het een redelijk goed boek, maar niet meer dan dat. In de sterrenschaal is het boek drie bleke sterren waard omdat er niet met halfjes wordt gewerkt en twee sterren te laag zijn.