Karin & Dimitri: Penitenza

In 2013 baarden Karin Kallenberg en Dimitri Van Hove, kortweg Karin & Dimitri genoemd, groot opzien met hun weergaloze debuut “B.B.”. De recensie ervan is op deze blog te vinden.

Pas vijf jaar later is hun tweede thriller verschenen. Waarom het zo lang geduurd heeft laat zich welhaast raden. De boekenwereld heeft een moeilijke periode achter de rug. Vermoedelijk durfden uitgevers het niet aan een buitenbeentje uit te geven uit vrees dat de markt daar niet ontvankelijk voor was. Dat is jammer want “B.B.” was een Bijzonder Boek.

Kortelings verscheen “Penitenza” bij Ellessy Crime. In de flaptekst wordt het boek getypeerd als “een spannende misdaadroman over idealen, onrecht en opoffering”.

In de proloog staat Johan Jagers voor de Italiaanse rechter en wordt schuldig verklaard. Waaraan blijft duister. 

En dan begint het verhaal. Johan gaat met zijn aantrekkelijke vrouw Merel uit Nederland een jaar naar het Italiaanse Florella om daar het beroemde schilderij Penitenza van Brunacci te restaureren. De restauratieopdracht vertoont enkele ongebruikelijke trekjes. Johan en Merel huren een gehorig appartement van Daniel en diens vrome vrouw Loredana. Een bijzonder stel, en dat zijn ze. De knappe uit Nederland afkomstige Daniel is een obsessieve vrouwenversierder en voyeur, en dat maakt het verblijf voor Merel, die hem van vroeger kent, ongemakkelijk.

Al snel ontstaan er spanningen op diverse terreinen. In het werk ervaart Johan dat er ongewone dingen van hem worden verwacht. En ook in het restauratieteam dat de complete renovatie van de kerk doet, is het allesbehalve koek en ei. Dan valt er een dode. Is het een ongeluk of is het moord? De lezer trekt al snel zijn/haar conclusies.

De schoonvader van Daniel, Gianni, heeft de leiding over de restauratie. Hij blijkt een dubieuze reputatie te hebben, zoals ook enkele andere betrokkenen.

Na een paar weken weigert Johan verder te gaan met zijn werk. Waarom? De lezer ontdekke dat zelf.

Karin & Dimitri hebben zowel samen als ieder voor zich een vlotte pen. Hun taalgebruik is soepel en vloeiend waardoor het verhaal gemakkelijk te lezen is. De personages worden alleszins voldoende uitgediept. Daarbij moet wel worden aangetekend dat enkele karaktereigenschappen nogal fors worden uitvergroot. De typisch Italiaanse sfeer is beeldend onder woorden gebracht en de familieverhoudingen zijn mooi aangezet. Vooral Maria Grazia met de prachtige bijnaam La Statua –toch niet een echt fijne dame- steelt al snel het hart van de lezer.

De spanningsboog van het verhaal is niet strak aangespannen. Dat maakt het lezen van het boek tot een ware ontspanning. De plot is bepaaldelijk niet complex. En de afloop van het verhaal is voor de doorgewinterde thrillerlezer geen echte verrassing.

Dit alles maakt “Penitenza” tot een lezenswaardig boek. Het verhaal mist de brille van “B.B.” en geeft de veellezer van thrillers af en toe een gevoel van herkenning. 

Dat neemt niet weg dat het boek de kwalificatie “goed” haalt en drie sterren krijgt.