Anne-Laure Van Neer: Louise
De Vlaamse schrijfster Anne-Laure Van Neer debuteerde in
2015 succesvol met de bizarre thriller “Justine”. Het verhaal draait om de
vijfenzeventigjarige Justine De Jager. Zij bekent een moord om in de gevangenis
terecht te komen in plaats van in het verzorgingstehuis.
Het tweede boek van Van Neer uit 2017 was zo mogelijk nog
opmerkelijker. In “Maurice” belooft de vijfenzestigjarige seriemoordenaar
Maurice aan zijn stervende moeder om zijn roeping, het bevrijden van de
mensheid van bumperklevers, BMW-rijders
en Alfa-mannetjes, op te geven. Maar dan komt zijn dochter thuis met een
vriendje uit een van die categorieën…
Beide boeken werden in België genomineerd voor de
belangrijke Hercule-Poirotprijs, een treffend bewijs van hoge kwaliteit.
Recentelijk verscheen het nieuwe boek van Anne-Laure met als
titel “Louise”. Als vanzelfsprekend waren de verwachtingen hoog gespannen. Kan
de schrijfster het hoge niveau vasthouden?
Wederom is het een heel eigenzinnig verhaal. Het begint al
zeer origineel met de volgende woorden.
“Mijn naam is
Anne-Laure Van Neer, auteur en hoofdpersonage van dit boek. Om redenen die
later duidelijk zullen worden, zijn alle namen gewijzigd. Behalve de mijne. Dat
mag, want ik ben de schrijfster, dus ik beslis. Dit verhaal gaat over de
oorsprong van het boek Louise.”
Anne-Laure is zeven maanden zwanger als ze de vader van haar
ongeboren kind met haar beste vriendin in bed betrapt. Ze verlaat hem en gaat
in op een advertentie waarin een huurster wordt gevraagd voor een goedkoop
appartement in ruil voor hulp in huis.
Daardoor komt Anne-Laure in huis bij Louise en Roger Van
Eyck, een apart stel. Louise is poeslief en voorkomend jegens Anne-Laure,
terwijl Roger door zijn apathie lijkt op iemand met vergevorderde dementie. De
drie vormen een wonderlijk huishouden en het niet zelden merkwaardige gedrag
van Louise wekt regelmatig argwaan bij Anne-Laure. Is het huis wel veilig?
Haar
onrust wordt aangewakkerd als Anne-Laure een manuscript vindt waarin een
luguber verhaal beschreven wordt rond Louise en Roger, dat meer en meer op de
werkelijkheid gaat lijken. Anne-Laure heeft een intern stemmetje dat zij de naam
Agatha meegegeven heeft. Agatha fluistert haar voortdurend soms spannende soms
onheilspellende en soms humoristische dingen in, gebaseerd op wat er gebeurt. De
hormonen zorgen voor nog meer onzekere gevoelens.
“Er waren grenzen aan
de hoeveelheid gekheid die ik per dag aankon.”
Hilarische taferelen volgen elkaar op met boeiende rollen
voor inspecteur Verbeke, begrafenisondernemer Oswald, nieuwbakken psychiater
Victor, overbuurvrouw Mariette en het echtpaar Roos en Steven.
Met “Louise” heeft Anne-Laure Van Neer een thriller
geschreven met een zeer oorspronkelijke structuur. Het is een verhaal in een
verhaal, een soort Droste-effect. Ze heeft een uiterst soepele pen en een
beeldende schrijfstijl. De lezer waant zich al snel ter plaatse, en ervaart de
merkwaardige personages ten volle.
Het verhaal is boordevol subtiele humor, en
die maakt het boek mede tot een bijzonder boek.
“Louise” is zeker geen thriller
in traditionele zin. Er is geen grote spanning maar die wordt geenszins gemist.
Er zijn wel misdadige elementen en gedachten in het verhaal maar die worden zó speciaal ingebracht door de schrijfster dat het boek welhaast tot een aparte
categorie behoort. Die zou "humoristische thriller" kunnen heten. Enige tijd
geleden schreef Rudy Soetewey met “Salami” op ook weer geheel eigen wijze een
boek in die trant. Anne-Laure heeft het nieuwe genre met haar boeken groots tot
leven gewekt.
“Louise” is een buitengewoon goed boek dat van de eerste tot
de laatste pagina zeer onderhoudend is en bij de lezer regelmatig een glimlach
oproept. De plot kent aan het eind van het verhaal een even onverwachte als
mooie, bijna ontroerende wending.
Zelden zeg ik iets over de cover van een boek, maar die van
dit boek is van waarlijk sublieme kwaliteit. Als je ernaar kijkt, krijg je een
gevoel van zinsbegoocheling. En dat wordt nog versterkt als je de voorkant van
het boek ondersteboven houdt. Bijzonder fraai!
“Louise” is gewoonweg een schitterend boek dat de maximale
vijf sterren krijgt, voor compositie, humor, plot en originaliteit.
Reacties
Een reactie posten