Charles den Tex: Bot

Kort geleden verscheen de nieuwe thriller van Charles den Tex getiteld "Verloren vrouw". De recensie ervan verschijnt zeer binnenkort. Eerst even de herinnering aan zijn vorige boek laten herleven:

Charles den Tex is een van de grootmeesters onder de Nederlandse thrillerauteurs. Hij won maar liefst driemaal de prestigieuze Gouden Strop. Vooral maar niet alleen “Cel” (2008, Gouden Strop) en “De vriend” (2012) zijn zeer lezenswaardig.

Na “De erfgenaam” in 2013 bleef het rond Den Tex enige tijd stil op thrillergebied. In 2016 verscheen zijn volgende thriller.

Anders dan de lezer zou verwachten ziet de titel “Bot” niet op een platvis of een onderdeel van een skelet doch op een computerprogramma dat als een robot het internet afspeurt. Het woord heeft in deze betekenis overigens de gedrukte Dikke Van Dale nog niet gehaald.

Het verhaal kent evenals onder meer “Cel” en “De vriend” diverse elementen uit de digitale wereld. Laptops, internet en digitaal denken spelen een belangrijke rol. Dat komt doordat Willem Hartma voor zijn ondernemingen onder houdstermaatschappij WillHold een klantinformatiesysteem (hierna kortheidshalve: KIS) heeft laten ontwikkelen dat veel verder gaat dan bestaande computerprogramma’s en ook over de rand van het oirbare gaat. Daartoe heeft Willem de computernerd Bas Pantier ingehuurd die veelal in duistere krochten op het internet opereert.

Als Hartma in het begin van het verhaal dood wordt aangetroffen na een kennelijk uit de hand gelopen seksspelletje ligt het probleem in volle omvang op tafel. Niemand in het bedrijf is in staat het KIS te activeren, en aller ogen zijn gericht op Bas die ook nog een fors bedrag te vorderen heeft op het bedrijf.

Terwijl deze met zijn Chinese vriendin en computernerd T-Li aan de slag gaat en het intussen ook nog druk heeft met andere opdrachtgevers, zoals de feeks George Brassa, de Londenaar Pete en de dubieuze Hanz Derkamp, ontstaat binnen het bedrijf een machtsstrijd.

Willems tijdelijke opvolger Olga ter Miert krijgt het aan de stok met de voorzitter van de Raad van Commissarissen Den Blister die botte methodes en middelen niet schuwt, en met de directeur van WillSecure Rob Frakke. De persoonlijke assistent van de directie Mark Lamander lijkt de enige onkreukbare medewerker in het bedrijf.

Er ontstaat een spannende intrige rondom het KIS. Intussen wordt de opmerkelijke doopceel van de weduwe van Willem, Helen Hartma, gelicht en heeft Bas naast zijn drukke werkzaamheden ook nog ongewild bemoeienis met de relatieproblemen van zijn ouders.

De plot eindigt in een onverwachte draai die de lezer doet glimlachen.

Charles den Tex is een taalvirtuoos die met veelal korte staccato zinnen snel een goed verhaal kan opbouwen. De gebezigde taal is helder, afgewogen en eenvoudig. De sfeerschetsen zijn overtuigend en de belangrijkste karakters worden goed uitgewerkt. Vooral Bas en T-Li veroveren alras een plaats in het hart van de lezer.

Incidenteel zijn eenvoudig geformuleerde maar diepzinnige levenswijsheden te ontwaren, zoals:

“Aandacht kun je niet verdelen, dan wordt het een houding.”

Als je er niet overheen leest, zie je een mooie aanklacht tegen een van de in gezelschap onprettige fenomenen van deze tijd, het multitasken.

De plot van “Bot” is origineel. Duidelijk merkbaar is –en dat zal niet verbazen gelet op eerdere boeken van zijn hand- dat Den Tex goed ingevoerd is in de digitale wereld. Het verhaal is zeer lezenswaardig voor eenieder die enigszins thuis is in computertermen en de wereld van het internet.

En wie is dat tegenwoordig niet?

Het boek is een aanrader en krijgt vier sterren.