Samuel Bjørk: Ik reis alleen

 Dezer dagen verschijnt het vierde deel in de reeks thrillers rond de speurders Munch en Krüger. Een goede reden om alsnog de recensie van het eerste deel uit 2015 te plaatsen. Die van deel twee "De doodsvogel" staat al op de blog. Deel drie heb ik gemist.

Het aantal in het Nederlands vertaalde Scandinavische schrijvers neemt nog steeds toe. Een nieuwe ster aan het firmament is Samuel Bjørk, het pseudoniem van de Noorse muzikant en schrijver Frode Sander Øien. Zijn debuutthriller “Ik reis alleen” uit 2013 werd in 2015 in Nederland uitgegeven.

Walter Henriksen vindt het dode lichaam van het zesjarige meisje Line Olsen, hangend in een boom aan een springtouw. Ze is gekleed in nagemaakte poppenkleren, draagt een schooltas op haar rug en om haar nek hangt een bordje van een vliegmaatschappij met het opschrift “Ik reis alleen”.

De ervaren inspecteur Holger Munch en de jonge Mia Kruger worden door hun chef Mikkelson met het oplossen van deze vreselijke misdaad belast. Het is een bijzonder duo. Holger is liefhebber van de muziek van Bach en van wiskunde terwijl zijn privéleven voorts in grote mate draait om zijn dochter Miriam en vooral kleindochter Marion.

Mia is een zeer veelbelovende speurder. Zij draagt evenwel een zeer traumatische gebeurtenis uit haar verleden met zich mee waardoor ze is geobsedeerd door de datum 18 april en suïcidale neigingen heeft.

Het verhaal heeft een turbulente start. In korte hoofdstukken verschijnt een veelheid van personen op het toneel. Een man met een getatoeëerde adelaar op zijn schouder die later Roger Bakken blijkt te heten, Tobias Iversen en zijn kleine broertje Torben, de aankomende rechercheur en nerd Gabriel Mørk, de varkensboer Tom Lauritz Larsen, Sarah Kiese, de acteur Benjamin Bache, de sekteleden Lukas Walner en pastor Simon, het jonge meisje Rakel, de bejaardenverzorgsters Malin Stoltz alias Maiken Storberget en Karen Nylund, de journalist Mikkel Wold en nog diverse anderen strijden om de aandacht van de lezer.

Het verhaal is zeer intrigerend. Er vinden meer dramatische gebeurtenissen plaats, en het vinden van de dader(s) wordt een race tegen de klok omdat er voortekenen zijn van nog meer beraamde moorden. De ontwikkelingen volgen elkaar in fors tempo op waardoor de aandacht van de lezer geen moment kan verslappen. De ontknoping is althans wat de persoon van de dader betreft weliswaar al enkele tientallen pagina’s voor het einde van het lijvige boek (400 bladzijden) duidelijk maar blijft tot en met de laatste regel boeiend.

 Bjørk heeft een soepele schrijfstijl. Korte kernachtige zinnen met een sterke beeldende werking maken het lezen van het boek tot een waar genot. Van de lezer wordt wel de nodige inspanning en concentratie gevergd omdat er in hoog tempo vele personages van verschillend pluimage worden geïntroduceerd. Lange tijd zal de lezer zich over een aantal van hen afvragen welke functie zij hebben, doch tegen het einde worden de draadjes veelal ragfijn aan elkaar geknoopt, al blijven er wel enkele losse eindjes over. De plot is fraai bedacht en in het eerste deel van het boek mooi uiteengerafeld.

“Ik reis alleen” is een sterk debuut dat zich kwalitatief vrijwel kan meten met de boeken van bijvoorbeeld Hjorth Rosenfeldt en Lars Kepler. Een groter compliment is nauwelijks denkbaar. Naar verluidt is het boek bedoeld als het eerste deel van een serie rond Holger Munch en Mia Kruger. De lezer zal na het lezen ervan zeer benieuwd zijn naar de verdere ontwikkeling van deze intrigerende karakters.

Eén opvallend taalfoutje (“biceps” werd als meervoudsvorm behandeld) kan niets afdoen aan de grootse prestatie van de schrijver.

 Het boek is een aanrader en verdient vier stralende sterren !