Jelte Krijnsen: Broertje dood

 Als een kind dood geboren wordt of kort na de geboorte overlijdt, leidt dat in gezinnen vaak tot diepe trauma’s en emotionele blokkades. Het gezinsleven gaat daar zwaar onder gebukt en de relatie tussen de ouders staat niet zelden onder hoogspanning en bezwijkt soms ook onder de zware last.

Jelte Krijnsen beschrijft in zijn kleine maar indrukwekkende boekje “Broertje dood” hoe dat gebeurde in het gezin waarin hij opgroeide. Jaren na dato ontdekt hij door een toevallige vondst dat hij een broertje Peter heeft gehad die op de dag van zijn geboorte in 1979 is overleden. Vader en moeder Krijnsen hebben er nooit over gesproken met Jelte en zijn andere broer Theo. Zij hebben het niet goed kunnen verwerken, al zeggen ze dat dat wel zo is.

In oktober 2002 heeft Jelte tijdens zijn verblijf op Rhodos diepgaande gesprekken met Griekse vrienden over rouwverwerking. Hij besluit de geschiedenis van Peter te reconstrueren en achterhaalt in november 2002 de gegevens rond de dood en de crematie van Peter. Op ontroerende wijze betrekt hij zijn ouders en broer is een even eenvoudig als effectief plan om de traumatische gebeurtenissen uit 1979 in een ceremonie te herdenken en de kwetsbare gezinsband te herstellen en te versterken.

Jelte Krijnsen heeft Taalwetenschap gestudeerd aan de RUG. Dat is goed merkbaar. Hij formuleert gemakkelijk en het verhaal is consistent en uitstekend leesbaar. Vooral, maar niet alleen, voor mensen die een zodanige gebeurtenis als het onderwerp van het boekje dichtbij hebben meegemaakt, is dit boekje een mooie hulp om enerzijds de ernst van de problematiek te onderkennen en anderzijds mogelijkheden te ontdekken om daarmee op een verstandige manier om te gaan.

Het is zonder meer een ontroerend verhaal, en een met een duidelijke boodschap.