Ilja Gort: De Hemel

Na de vermakelijke romans “Godendrank” (2020; 4*), “Bed en Breakfast” (2021; 4*) en “Vrije vogels” (2022; 4*) van Ilja Gort verscheen in april 2023 het vierde deel in de serie rond Abel en Angela met als titel “De Hemel”. Worden wederom nieuwe kolderieke gebeurtenissen aaneengesmeed tot een ontspannen(d) verhaal?

Het onafscheidelijke stel Abel en Angela bezit nog steeds het wijndomein Mas des Anges met daarbij ook een bed and breakfast. De (voormalige?) crimineel Sjeng Schellekens en diens paranormaal begaafde wederhelft Kimberley zijn inmiddels hun buren en bezitten eveneens een wijngaard. Abel en vooral Angela zijn zo langzamerhand de veeleisendheid van hun gasten in de B&B beu en bezinnen zich op een alternatief.

Als ze vernemen dat mevrouw Dieudonnée Beaulieu een fraai kasteel in Charmes-sur-Cêze te koop aanbiedt, vallen ze voor die mogelijkheid. Met hulp van Sjengs vader Kobus (84) komt de financiering gemakkelijk rond. Grappig is dat de levering van het kasteel notarieel plaatsvindt ten overstaan van assistent-notaris Ribbie Arens, overduidelijk een persiflage op NRC-recensent Arjen Ribbens die het vorige boek van Gort neersabelde.

Een tweede gegadigde voor het kasteel komt net te laat. Calvin Platzer, zo heet hij, wordt mooi gepersifleerd.

“Ondanks dat hij na zijn overplaatsing vijf jaar geleden zijn appartement in New York had moeten verruilen voor een flat in Parijs, moest hij zijn tong nog altijd in de knoop leggen om enigszins verstaanbaar Frans te spreken.”

Abel en Angela beginnen in het kasteel een esoterisch centrum en geven het gebouw de naam “De Hemel”. Er verschijnen allerlei mensen voor verschillende cursussen. Een groep komt met zijn eigen goeroe Ted voor een soort healing en raakt door een natuurverschijnsel in grote problemen. Dan komt de verrassende redding uit wijsgerige hoek.

Kobus krijgt op bijzondere wijze een beginnende romance met de uit de eerdere verhalen bekende bejaarde scherpschutster Fifi. Intussen ontwikkelt Abel op geheel eigen wijze nieuwe cursussen waaronder “Man zijn voor mannen”. Met kunst en vliegwerk leidt hij de eerste aflevering daarvan. Daarbij is van volop humor te genieten. Na een hoeveelheid retoriek van Abel volgt een niet mis te verstane reactie van zijn wederhelft.

“Angela reageerde niet. Zwijgend keek ze hem aan zoals alleen vrouwen dat kunnen, met een blik waarin weemoed, droefheid en stil verwijt besloten lagen.”

Hilarisch is ook het verblijf in “De Hemel” van een groep gedetineerde zware criminelen waarmee geen land te bezeilen valt. Ilja Gort was in zijn jonge jaren zelf een bekende muzikant (drummer en componist) en vlecht in het verhaal met veel humor een mooie wending rond de verbindende kracht van muziek.

Ilja Gort heeft een heerlijk ontspannen schrijfstijl. Zijn soepele pen garandeert een gemakkelijk leesbaar verhaal dat doorspekt is met originele dartele humor. De rijke fantasie van de schrijver slaat regelmatig op een prettige manier op hol. Dat leidt tot een samenstel van onverwachte en ook bewust onzinnige gebeurtenissen. Het verhaal is evenals de eerdere boeken in de reeks uitgesproken lichtvoetig. Het moet ook vanuit die optiek op waarde worden geschat. Hadden Arjen Ribbens en Jos Joosten geen goed woord over voor “Vrije vogels”, ik kan de luchtigheid van de verhalen van Gort zeer waarderen. In alle ernst van het leven is het een verademing de wederwaardigheden van Abel en Angela met een brede glimlach te ervaren.

“De Hemel” is in zijn aparte genre gewoonweg een zeer goed boek. Vier luchtige sterren zijn alsdan zijn deel.