Marion Pauw: Tijgerlelie

Een tijgerlelie is een oorspronkelijk Chinese bloem met zes rode of oranje bloemblaadjes die donker gevlekt zijn. Ook is Tijgerlelie een personage in de verhalen van Peter Pan. 

Op 30 mei 2023 verscheen de nieuwe thriller van Marion Pauw. In de proloog van het verhaal wordt zeventien jaar geleden aan de oever van een rivier in de Spaanse Pyreneeën een bevroren lijk gevonden.

In het heden komt Liliane Torres als ik-figuur in beeld. Zij is de ghostwriter van de komende biografie van Sergio Rob, een geslaagde expert op het vlak van persoonlijkheidsontwikkeling. Liliane is depressief door oude trauma’s en blijft op de been met het antidepressivum sertraline. Al snel heeft ze een nieuwe traumatische ervaring met haar oude liefde Almar die haar “tijgerlelie” noemde “omdat je net zo mooi en temperamentvol bent”. 

Oom Manuel en tante Paola van Liliane exploiteren hotel “El refugio” in Lannemezan in de Spaanse Pyreneeën. Zeventien jaar geleden vragen zij Liliane of zij in de periode van de winterstop januari-maart met haar vriendengroep op het hotel wil passen. Die groep stemt daarmee in en raakt daarmee in een zelfgekozen isolement. Bij de chaotisch verlopende reis naar het hotel blijkt dat Almar een ongenode gast heeft meegenomen. Deze Monica wordt al snel geaccepteerd door Itty, Jelle, Merel en Kevin. Liliane heeft haar bedenkingen.

Monica blijkt een negatieve invloed te hebben op de groepsdynamiek. Als Liliane haar twijfels in stevige bewoordingen uit in de groep, keert iedereen zich als een blok tegen haar en laat haar als een baksteen vallen. De schoonheid en verbale kracht van Monica spelen daarin een belangrijke rol.

“Monica is een leugenachtige, manipulatieve psychopaat, maar jullie zijn allemaal te blind om dat te zien.”

Het onderhoud van het hotel is bewerkelijk, maar de groepsleden nemen hun taken niet serieus meer. De sfeer tussen de groep enerzijds en Liliane anderzijds wordt uitgesproken vijandig. De spanning is te snijden. Drank- en drugsgebruik versterken dat alles nog. Totdat de bom barst …

Het schrijven van het boek in het heden over Sergio Rob blijkt voor Liliane een zware opgave. De man is erg ingenomen met zichzelf, en vervolgens ontstaan er problemen rond de publicatie van de biografie. En dan neemt het verhaal een verrassende wending.

Marion Pauw is een gelouterde schrijfster. Zij is een ware stiliste die met toegankelijke taal razendsnel de beklemmende sfeer weet te scheppen die het boek zo kenmerkt. De hoofdstukken wisselen voortdurend tussen “Toen” en “Nu”. Daardoor ontstaan er eigenlijk twee verhaallijnen met een dwarsverband dat subtiel wordt ontrafeld. De ongekende invloed van iemand op bestaande, in oorsprong harmonieuze groepsdynamiek is fraai in beeld gebracht. In het dagelijkse leven komt dat meer voor dan je zou denken. Ga maar eens na hoe het in de tijd gezien gelopen is in de groepen waarvan je deel uitmaakt of hebt uitgemaakt.

De schrijfster heeft ongetwijfeld inspiratie gevonden in haar bepaaldelijk onprettige ervaringen bij haar deelname aan Expeditie Robinson. Daarin werd zij ondanks haar pogingen om in de groep aardig te worden gevonden al snel weggestemd. Zoals bekend spelen ook in dat programma psychologische “spelletjes” met een boosaardige achtergrond vanuit eigenbelang een grote rol. Ook haar eerdere verhuizing als jong meisje uit Tasmanië naar Nederland en de daaruit voortvloeiende nieuwe groepsdynamiek heeft een rol gespeeld, zoals de schrijfster recentelijk vertelde in het tv-programma Eus’ Boekenclub.

Marion Pauw heeft met “Tijgerlelie” een ijzersterke psychologische thriller afgeleverd. Ze laat glashelder de verstorende invloed van bepaalde mensen op groepsprocessen zien. De spanning is voortdurend aanwezig. Terwijl regelmatig de grenzen door de groepsleden worden opgezocht en ook overschreden, blijven gedetailleerde gruwelijkheden achterwege.

“Tijgerlelie” is meer dan een zeer goed boek en krijgt viereneenhalve ster.