Paul Lynch: Lied van de profeet
De Ierse schrijver Paul Lynch (1977) won met zijn roman “Lied van de profeet” de prestigieuze Booker Prize 2023 voor fictieliteratuur. In het juryrapport staat:
“Lied van de profeet
verbeeldt de sociale en politieke angsten van onze huidige realiteit. Het is
een verpletterend verhaal, geschreven met de ziel van een dichter, dat de
lezers niet snel zullen vergeten.”
Datzelfde geldt voor advocate Anne Devlin die de belangen
van Eilish tracht te behartigen. De National Alliance heeft de rechterlijke
macht geïnfiltreerd, waardoor burgers nagenoeg rechteloos zijn. Eilish probeert
achter de status van haar verdwenen man te komen. Ze bezoekt de vrouw van
inspecteur Stamp en dan ontspint zich het volgende onheilspellende gesprek.
“Mevrouw Stamp, mijn
echtgenoot is een doodgewone man, vader, leraar, vakbondsleider, hij zou thuis
bij zijn kinderen moeten zijn. Ze wordt met toegeknepen ogen opgenomen, dan likt
mevrouw Stamp over haar lippen en bromt iets tegen het raam. Pardon, zegt
Eilish, wat zei u? Mevrouw Stamp draait zich met een honende lach om. Tuig,
zegt ze, dat zijn jullie, jij en die vakbondsman van je, dat komt hier zomaar
naar mijn huis om mijn man te beledigen, een onderscheiden functionaris die
vijfentwintig jaar van zijn leven aan de staat heeft gegeven, maar ik zal jou
eens wat zeggen, mevrouw dinges, jouw man zit waar hij zit omdat hij een
ophitser is, een oproerkraaier …. “
Korte tijd later verneemt Eilish dat haar oudste zoon Mark
(16) moet worden gekeurd voor militaire dienst. Het land raakt steeds verder
gedestabiliseerd. Een protestdemonstratie tegen de overheid wordt met geweld
uiteengeslagen. Overal verschijnen zwaar bewapende soldaten op straat. Mark
duikt onder en dat leidt tot nare verwikkelingen.
Alsof het nog niet genoeg is, ziet Eilish ook nog haar vader
Simon geestelijk steeds verder achteruitgaan. Hij vertoont duidelijke tekenen
van dementie.
“Dat plotse verdriet
als ze de trap op gaat, het besef dat tijd geen horizontaal vlak is maar een
verticale val naar de afgrond.” (blz. 138)
“Ze slaapt met de
telefoon op haar kussen en hoort hem in haar droom denkbeeldig rinkelen maar ze
wordt wakker met de stille telefoon in haar hand.” (blz. 142)
De verdeeldheid in het land leidt tot een situatie van
burgeroorlog tussen de staatstroepen en de rebellen. De gevolgen daarvan zijn
vreselijk. Dochter Molly raakt ten einde raad.
“Maar papa komt niet terug, zegt Molly, hij komt niet terug omdat hij dood is, wist je dat niet, hebben ze je niet verteld dat hij dood is.”
Zoon Bailey verdwijnt op onthutsende wijze. De vasthoudende
Eilish neemt grote risico’s om de waarheid te achterhalen. Dan besluit ze
(eindelijk) het land te ontvluchten met Molly en baby Ben. De ontberingen zijn
groot, en corrupte lieden en geldwolven maken alles nog erger.
Paul Lynch heeft een vrijwel unieke schrijfstijl. Met een
uiterst originele en zorgvuldige woordkeuze schetst hij in nu eens ellenlange
goed leesbare zinnen en dan weer zeer korte zinnen een onvergetelijk beeld over
de mogelijke gevolgen van de ontsporing van een samenleving. Een rechteloze
politiestaat is voor weldenkende mensen een gruwel, maar als de machthebbers
doorslaan in hun zucht naar controle op alles en iedereen, kan dit
huiveringwekkende beeld werkelijkheid worden. Het verhaal is een waarschuwing
aan politici en anderen om steeds de vinger aan de pols te houden teneinde
zoiets nooit te laten gebeuren. En in onze wereld zijn al dictators onder ons…
“Lied van de profeet” is een angstwekkend realistisch,
weergaloos verhaal van de buitencategorie en krijgt vijf verpletterende
sterren.
Reacties
Een reactie posten