Toni Coppers: Val

In de prachtige serie thrillers van Toni Coppers met als middelpunt de interessante en intrigerende commissaris Liese Meerhout verscheen in 2019 het zeventiende (!) deel met als titel “Messias”. 

Deze maand zag de volgende thriller van Coppers het levenslicht. "Val" is een verhaal zonder Liese Meerhout en Michel Masson, maar met een andere, vrijwel nieuwe hoofdpersoon. Dat is Alex Berger, bekend uit de zeer goede standalone “De zaak Magritte” uit 2017.

Alex leidde in Brussel na de traumatische gebeurtenis van nu al weer vijf jaar geleden een zinledig leven, en is verhuisd naar de mooie, rustgevende kustplaats Oostende. Maar echte rust vindt hij niet. De afschuwelijke herinnering en het schuldgevoel laten hem niet los. Hij leeft teruggetrokken en laat nauwelijks nog mensen in zijn leven toe.

Als zijn oud-collega en goede vriendin hoofdinspecteur Sara Cavani vanuit Brussel zijn hulp inroept bij het Interpol-onderzoek naar enkele moorden in verschillende landen met een identieke modus operandi, gaat Alex daarop in. Hij verzeilt in complexe situaties in de diverse betrokken landen. Het vinden van relevante informatie gaat allesbehalve gemakkelijk, maar zijn vasthoudendheid leidt langzaam maar zeker tot resultaat. Daarin speelt de “Moordploeg”, een informeel geformeerd multidisciplinair team van zeven mensen een grote rol. 

De vriendschap van Alex met boekhandelaar Eric Machiels in Oostende loopt als een mooie rode draad door het verhaal. Dat geldt evenzeer voor de bijzondere relatie tussen Alex en Sara. Beiden hebben een zwaar trauma uit het verleden en steunen elkaar bij de verwerking ervan op een welhaast ontroerende manier. Aan het eind van het boek gaat dat zo.

Hij zuchtte, legde zijn arm om haar middel. “We zouden al eens kunnen beginnen met wat meer mededogen voor onszelf, Sara. Wat milder zijn voor jezelf. Niet altijd zoveel schuld op je schouders laden.” “Ik vind het zo moeilijk”, fluisterde ze. Hij knikte, nam haar nog steviger vast. “We kunnen alleen maar ons best doen. Meer kunnen we niet, maar da’s al goed genoeg hoor. Altijd blijven proberen en altijd mislukken.” “En dan?” “Opnieuw proberen”, zei Alex.

In de speurtocht van Alex verschijnen vele verschillende karakters met mooie eigenschappen en eigenaardigheden. Vanzelfsprekend zijn dat rechercheurs in diverse landen, maar ook onder meer de journalist Franco Hübner en een aantal leden van de steenrijke familie Bonard. Deze familie raakt door een dramatisch voorval in Frankrijk ongewild betrokken in de moordzaken. De leidende figuur in die familie is David Bonard, een drukbezette zakenman die vrijwel niemand in zijn leven toelaat. Op nogal bijzondere wijze krijgt Alex toegang tot de Zwitserse villa van David en weet een zij het moeizaam contact met deze sfinx te leggen.

Langzaam maar zeker sluit het net rond de dader van de moorden. Dat gebeurt via een verfijnde plot waarin een gebeurtenis uit het verre verleden een grote rol speelt. 

Toni Coppers is een geweldig auteur. Zijn schrijfstijl is vloeiend en van een enorme natuurlijke kracht. De lezer hoeft geen enkele moeite te doen om in het verhaal te komen. Eenmaal erin is oplettendheid vereist omdat de plot ragfijn is gecomponeerd. Over vele van zijn boeken is hier de loftrompet al gestoken. Zie de “Boekenlijst” op deze blog. 

Dat is ook bij “Val” weer zo. Het verhaal is boeiend, de zielenroerselen van Alex en Sara spreken de lezer onmiddellijk aan. Het staat niet steeds bol van de spanning, maar dat hoeft voor vele liefhebbers ook niet. Naarmate het onderzoek vordert, neemt de nieuwsgierigheid van de lezer toe. Het boek is prima als standalone te lezen. 

Voorkennis uit “De zaak Magritte” is niet nodig. Dat neemt niet weg dat het lezen ervan zeer aanbevelenswaardig is, gewoonweg omdat het een heerlijk boek is.

“Val” is een zeer aangenaam uitstapje buiten de Meerhout-reeks. Voor de vele liefhebbers van deze serie is het wellicht goed te weten dat het volgende boek van Toni Coppers weer mét Liese en Michel zal zijn. Overigens zal ook Alex Berger het hart van vele lezers stelen. 

“Val” is wederom een zeer goed boek van Coppers en krijgt vier stralende sterren.